مدارس ابتدایی
مدارس ابتدایی از اوایل قرن نوزدهم که مدارس استاندارد به صورت رایج امروزی شروع به فعالیت کردند در کنار مدارس راهنمایی قرار داشتند و نیمی از ساختار ضروری آموزش بوده اند. روزها مدارس ابتدایی به عنوان بخش جداگانه ای در سیستم آموزشی شناخته شده اند. معمولا مدارس ابتدایی یرای دانش اموزان بین 6 تا 11 سال طراحی می شوند. و بر خلاف مدارس راهنمایی، کوچک و نزدیک به مناطق مسکونی دانش آموزانند. در طول روز دانش آموزان بیشتر زمان خود را در کلاس ها می گذارند. و فقط بابت برخی از فعالیت ها ی فیزیکی و زنگ تفریح و جمع شدن دور هم کلاس را ترک می کنند. بنابر این باید برخی از استاندارد ها حتما در طراحی مدارس ابتدایی لحاظ گردد. بچه ها به مدرسه به عنوان خانه دوم خود نگاه می کنند. محیطی که محصلین به ویژه دانش آموزان ابتدایی در آن شروع به تحصیل می کنند، می تواند اثر بزرگی در شخصیت و توانایی های یادگاری آنها داشته باشد. در یک محیط آموزشی معلمان و محصلان هستند که بیشترین تاثیر را از عوامل تاثیر گذار در طراحی محیط از قبیل روشنایی، دما، دانسیته اشتغال فض، تهویه و آکوستیک می پذیرد. در این میان روشنایی روز یکی از فاکتور های تاثیر گذار در طراحی محیط آموزشی بوده و اثر فوق العاده ای در ذهن و جسم دانش آموزان دارد. در بررسی تاریخچه اثر روشنایی روز و نور خورشید می توان اذعان داشت که بشر از دوران ما قبل تاریخ درک خود آگاه و ناخود آکاه نسبت به اینکه خورشید یک وجود زندگی بخش است، داشته است. دانشمندان علوم رفتاری مدت هاست به اهمبت نور روز ( روشنایی روز) در روانشناسی و فیزیولوژی بشر پی برده اند. نور روز اساسا دارای کیفیت های خوب روشتاسس و بصری و درمانی می باشد. تنوع و انگیزشی که توسط تغییرات روزانه و فصلی نور روز ایجاد می شود برای هر کسی قابل درک است