نور و شبکه
از برخورد محورهای نور، محدوده‌ای شکل می‌گیرد که نقاط برخورد، به شکل مرکزهایی در این شبکه نمایان می‌شوند. چنین فضایی می‌تواند هم وحدت‌آفرین باشد و هم تنوع‌پذیر و همچنین محورها و مراکز مورد بحث عمومیت بیشتری پیدا بیان می کنند. بر عکس مرکز که هدف خاصی را القا می‌کند، می‌تواند هویتی گسترده تری داشته باشد و سایر مفاهیم مانند تضاد، تقارن، سلسله مراتب و تکرار و ...؛ در چنین فضایی به راحتی نمایان شوند. این تجربیات کیفی، از مشاهده مشخصات کمی در فضا، به طور نسبی و متغییر می توانند در چهار چوب ذهنی لمس شوند. چرا که از طریق پارامترهایی همچون ویژگی‌های مختلف نورپردازی به شکل عمومی و در مکانی فردی به شکل خصوصی، تغییر می‌کنند